Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Op kamp met Jonge Helden: ieder kind mag spelen!

Op kamp met Jonge Helden: ieder kind mag spelen!

Ieder kind mag spelen. Daarom organiseerden Jonge Helden van 30/10 tot en met 02/11/2021 een speelweek in het vluchtelingencentrum van het Rode Kruis te Mechelen. De kinderen konden zich 4 dagen lang onderdompelen in allerlei Jonge Helden activiteiten in het thema griezelen. De laatste dag ontvingen ze met open armen ook hun vriendjes en andere kinderen uit de buurt om mee te komen spelen bij hen 'thuis'. In deze blogpost neemt Jonge Helden-animator Anna ons mee in hoe zij deze week beleefd heeft.

 

Op kamp vertrekken is altijd een beetje spannend. Ja, ook als vrijwilliger. Op 29 oktober stonden we me ons zeer ervaren team klaar: een antropoloog, twee studenten jeugd en gehandicaptenzorg en een pedagoog, en bovenal 4 gedreven jeugdwerkersMet veel goesting, positieve spanning en een goede voorbereiding gingen we ons vanaf zaterdag smijten voor vier dagen griezelplezier. Toch vond ik het spannend. Omdat het voor mij een nieuwe doelgroep was, namelijk kinderen met een vluchtgeschiedenis. Daarnaast ook omdat we het kamp doorging in het opvangcentrum zelf, tussen de gehuisveste gezinnen. Hoeveel kinderen er zouden opdagen en hoe zij zouden reageren op ons en ons aanbod wisten we niet. 

 

Zaterdagochtend zorgden we voor een zeer zichtbaar aanbod en gingen ons voorstellen bij het onthaal. De kinderen druppelden binnen. Hoewel ons doel was ons te richten op de kinderen tussen 6 en 12 jaar oud, verwelkomden we ook enkele jongere broertjes en zusjes. Ja, de eerste kampuren waren hectisch. Communicatie met de kleinsten verliep niet steeds vlot en er was veel spanning onder de kinderen. Spelletjes met concurrentie zorgden ervoor dat de emoties soms hoog opliepen, iets waarvoor de begeleiders van het centrum zelf ons op voorhand al op gewezen hadden dat dit kon gebeurenKinderen kwamen en gingen wanneer ze zin hadden, hun huis was natuurlijk niet ver.  

 

 

 

Al snel pasten we onze voorbereidingen aan. We bleven thematisch werken maar besloten een individueler aanbod aan te bieden, we differentieerden meer tussen de verschillende kinderen en hun noden aan extra uitleg, hulp of structuur. Steeds meer kregen we voeling met de groep en met elkaarOok de kinderen kregen voeling met ons. Het werd een proces van afstemming tussen begeleiding en kinderen, een steeds beter kennen van elkaar. Kinderen genoten van de zelfstandigheid die ze kregen in het uitwerken van toneeltjes, het bouwen van parcours en versieren van maskers, namen soms een erg zorgzame rol op voor andere kinderen binnen de groep en verbaasden ons met hun soms volwassen, realistische en dankbare kijk op de wereld en hun leven.  

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het feit dat onze activiteiten doorgingen in het centrum zelf bood kansen om dichtbij de kinderen en hun gezinnen te komen. In de middag gingen we bijvoorbeeld eten in dezelfde refter als de gezinnenHet enthousiasme om terug te beginnen werd vaak duidelijk wanneer er hoopjes kinderen begonnen opduiken naast onze eettafels, vragend of we bijna klaar waren met eten. Het was erg fijn om te weten dat ons kampje aansloeg. Op het einde van het kamp werd er ook niet meer opgekeken als we van kop tot teen verkleed door de gangen liepen bijvoorbeeld 

 

 

Het meest spannende moment van het kamp was ongetwijfeld de laatste namiddag. Worganiseerden een ‘omgekeerd inclusieve namiddag’. Voor 1 keer waren het niet de kinderen van het centrum die opgenomen werden in een groep of activiteit van buitenaf, maar mochten zij zélf de gastheren en gastvrouwen zijn! Zowel kinderen van naburige kampjes als klasgenoten van kinderen binnen het centrum kwamen mee griezelen tijdens activiteiten die we samen met de kinderen hadden uitgewerkt. Ouders en kinderen genoten zichtbaar dat zij ook eens mensen konden uitnodigen bij ‘hun thuis’.  

 

Het werden vier dagen vol plezier, gespeel, gedans, geknutsel en geknuffel. Vier dagen waarin de kinderen hun fantasie de vrije loop konden laten gaan. Vier dagen waar we elkaar veel hebben geleerd. Waar de vermoeidheid soms kon zorgen voor heel slechte humor maar waar we vooral heel fijne herinneringen zullen aan overhouden. 
 

Anna Buysse – Animator Jonge Helden